B-52 to legenda lotnictwa bombowego, przystosowany zarówno do przenoszenia bomb jak i rakiet. Pod względem budowy jest grzbietopłatem napędzanym ośmioma silnikami odrzutowymi umieszczonymi pod skrzydłami parami na czterech wysięgnikach - po dwa z każdej strony. B-52 miał wiele przydomków, z których najpopularniejsze to "strato forteca" i "BBB" (ang. "bad-big-beautiful" to znaczy zły-wielki-piękny). Jego projekt powstał pod koniec lat czterdziestych jako produkt "zimnej wojny".

Z założenia miał to być samolot, którego zasięg pozwoli osiągać terytorium ZSRR z baz amerykańskich. Jego produkcja na potrzeby U.S. Air Force trwała od 1954 do 1962 roku i wyniosła 744 sztuki w wersjach oznaczanych literami za właściwą nazwą samolotu od B do H. Były one stopniowo modernizowane do wykonywania nowych zadań i przenoszenia nowych rodzajów broni.

Pierwszymi zadaniami B-52 były dyżury bojowe w pobliżu granic ZSRR i oczekiwanie na sygnał do ataku z Waszyngtonu. Po raz pierwszy w warunkach bojowych samoloty zostały użyte w wojnie w Wietnamie do bombardowania nalotami "dywanowymi" niezbyt precyzyjnie namierzonych celów wroga. Mimo upływu lat B-52 wciąż były pożyteczne. W styczniu 1991 roku bombardowały pozycje irackie w czasie wojny w Zatoce Perskiej. W wyniku umów rozbrojeniowych część tych wspaniałych bombowców musiała ulec kasacji. Nadal jednak B-52 w wersjach G i H znajdują się w służbie operacyjnej i przewiduje się, że do końca wieku nie zostaną wycofane.

	Osiągi	Jednostka
Szer. Skrzydeł	56,39	metrów
Długość	49,04	metrów
Masa własna	505 000	funtów
Max Prędkość	960	km/h
Zasięg	10 000	mil
Max Udźwig	47,7	ton

Uzbrojenie:

- dwa działka M61A1 20 mm w ogonie samolotu

- pociski zakłócające działania układów naprowadzających rakiety i systemów radarowych umieszczane w komorze bombowej lub na dwóch podskrzydłowych wysięgnikach

- pociski rakietowe wszelkiego typu oraz bomby konwencjonalne (B-52 jest przystosowany do transportowania bomb i głowic nuklearnych)

Silniki:

8 silników P8W TFB3 o 17 tyś. funtów mocy każdy.