A-10A Thunderbolt II Jednomiejscowy samolot szturmowy w układzie dolnopłata, napędzany dwoma silnikami turbowentylatorowymi, umieszczonymi na wysięgnikach w tylnej, górnej części kadłuba po obu jego stronach między skrzydłami a tylnym usterzeniem, które jest w kształcie litery "H".

Jego powstanie wiązało się z brakiem w czasie wojny w Wietnamie pełnowartościowego samolotu wspierającego wojska lądowe. Po przetargu i kilku latach lotów doświadczalnych wybrano w 1973 roku właśnie A-10A proponowany przez firmę Fairchild Republic, a atutami, jakie za tym typem przemawiały była duża skuteczność w niszczeniu czołgów i niższa o 25% cena w stosunku do konkurencji.

Od 1976 roku samolot ten zaczął wchodzić na wyposażenie U.S. Air Force, nadając mu oficjalny przydomek "Thunderbolt II" (ang. piorun), dziedzicząc go po skutecznym w czasie II wojny ¶wiatowej P-47. Jednak wśród personelu nazwa ta nie przyjęła się i wobec A-10 A używają nazwy "Warthog", co znaczy po angielsku "¶wiński pryszcz".

Mimo tej niezbyt sympatycznej nazwy samolot okazał się niezwykle pożytecznym nabytkiem amerykańskich sił powietrznych. Swój chrzest bojowy przeszedł pomyślnie w trakcie wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku. Najczęstszymi zadaniami bojowymi Thunderbolt'a II były pozycje wojsk pancernych i zmechanizowanych wroga, wyrzutnie rakiet Scud i stanowiska artylerii.

Jednak również świetnie wywiązywały się z patrolowania rejonów, gdzie przebywały załogi zestrzelonych samolotów chroniąc je do czasu przybycia śmigłowców ratowniczych. Ogółem 144 A-10A Thunderbolt II w trakcie tej wojny zniszczyły ponad 1000 czołgów i 1200 dział.





Osiągi

Jednostka

Szer. Skrzydeł

17,53

metrów

Długość

16,26

metrów

Masa własna

50 000

funtów

Max Prędkość

834

km/h

Zasięg

630

mil

Max Udźwig

16 000

funtów

Silniki:

2 silniki GN TF34s o 9 ty¶. funtów mocy każdy.

Uzbrojenie:

CzAU-8/A 30 mm

AGM-65 Maverick

GBU-10

oraz inne bomby, ł±cznie z kasetonowymi